کرم فالی در یک همزیستی باستانی خانه خود را با چمباتمه زنهای موی سر مشترک است

 

دانشمندان شواهد فسیلی نادر در رابطه نزدیک بین گونه ها را بیش از 500 میلیون سال پیش در کوه های راکی ​​کانادا یافته اند.

طبق فسیل های حاصل از کانسار Burgess Shisti در پارک ملی یوهو در بریتیش کلمبیا ، این دو گونه در دوره کامبرین به طور معمول در یک خانه در زیر دریا زندگی می کنند.

دانشمندان کانادایی در یک مطالعه جدید گزارش دادند که این یکی از قدیمی ترین نمونه ها در ثبت فسیل همزیستی است ، تعامل نزدیک و طولانی مدت بین دو گونه.

همه چیز در مورد کرم های بلوط

این دو کرم دریایی یک زوج کمی عجیب هستند که اقوام آنها امروز نیز وجود دارند.

بزرگتر از این دو کرم بلوط است ، با سر مایل به زرد ، یقه در قاعده آن و بدنی کرم مانند ، که در مجموع به آن شکل فالی می دهد.  نمونه های فسیلی حدود پنج سانتی متر طول و یک سانتی متر عرض ، اندازه ای مشابه کلاهک نشانگر دارند.

آنها مانند کرم های گرد با کرم ها یا کرم های انگلی ارتباط ندارند.  در عوض ، آنها “نیمه آکوردات” هستند ، که ارتباط نزدیکتری با خارپشت دریایی و آکورد دارند ، گروهی از حیوانات که شامل انسان و سایر حیوانات مهره دار است.

شکل ظاهری کرم بلوط در بیش از 500 میلیون سال به سختی تغییر کرده است.

کارما نانگلو ، نویسنده اصلی تحقیق جدید ، گفت: “اگر در کنار آن نگاه مدرنی داشتم ، این دو تقریباً به طور یکسان به نظر می رسند.” منتشر شده در مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B.

نانگلو ، فوق دکترا در موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان در واشنگتن دی سی ، در حال کار بر روی تحقیق با ژان برنارد کارون ، متصدی دیرین شناسی بی مهرگان در موزه سلطنتی انتاریو در تورنتو است.

در مطالعه قبلی ، آنها دریافتند که در حالی که کرم های بلوط مدرن سوراخهای ساده مخاطی ایجاد می کنند ، بستگان کامبریای باستان آنها لوله های پیچیده و محکمی از پروتئینی به نام کلاژن در بستر دریا ساخته شده است.

ناگلو گفت که این لوله ها احتمالاً به عنوان یک استراتژی دفاعی برای محافظت در برابر شکارچیانی ساخته شده اند که 506 میلیون تا 508 میلیون سال پیش در دریاهای کم عمق تشکیل شیل Burgess وجود داشته است.

این فسیل ها که در سایت Burgess Shale در پارک ملی Yoho BC یافت شده اند ، لوله را با دو نوع کرم در داخل نشان می دهند. (ژان برنارد کارون / موزه سلطنتی انتاریو.)

در محل Burges Shale ، به نام معدن ریموند ، لوله های بزرگی از کرم های بلوط حاوی کرم های بلوط زیادی هستند ، که نشان می دهد آنها ممکن است در ساخت و ساز همکاری داشته باشند.

محققان اظهار داشته اند که آنها ممکن است خردسالانی نیز باشند که در خانه ای که توسط یک بزرگسال ساخته شده است ، زندگی می کنند ، اما هیچ مدرک شواهدی برای این امر وجود ندارد.

همه چیز در مورد کرم های موی سر

این لوله ها همچنین حاوی هم اتاقی های کوچک گونه دیگری بودند – کرم های روده ای به اندازه یک سوزن خیاطی (به استثنای موی سر).

کرم های کرم که در بین دانشمندان به چند شاخه معروف هستند ، در واقع مربوط به کرم های خاکی هستند و توسط بخشهایی احاطه شده اند که هر کدام یک جفت موی سر دارند.  بیش از 10 هزار گونه مدرن در هر شکل و اندازه وجود دارد ، از جمله گونه هایی که شبیه کرم های کوچک فسیلی موجود در کرم های باستان هستند.

نانگلو گفت ، جالب است که کرم های موی مدرن کوتوله های بدنامی هستند که در سوراخ ها ، لوله ها ، پوسته ها یا حتی روی بدن بسیاری از حیوانات دیگر زندگی می کنند – و حتی گزارش شده است که آنها با کرم های بلوط زندگی می کنند.

وی گفت ، استفاده از خانه ساخته شده توسط حیوان دیگری “نوع همزیستی نسبتاً رایجی است.”

مشخص نیست که کرم های بلوط از این اتصال به دست می آیند.  هر دو گونه اعضای بدن خاصی ندارند ، که نشان می دهد آنها مانند برخی از حیوانات همزیست به یکدیگر متکی هستند.

این امر محققان را به این نتیجه رساند که احتمالاً این یک رابطه “عمومی” است که در آن فقط کرم های کرم سود می برند ، اما کرم های بلوط تحت تأثیر قرار نمی گیرند.

کارما نانگلو ، نویسنده اصلی مقاله ، در حین اعزام بورگس شیل در سال 2014 مشاهده شد. فسیل های مطالعه جدید در حین اعزام های قبلی به مکانی به نام معدن ریموند جمع آوری شد. (جو Moisyuk)

فسیل “فراتر از خوش شانس” پیدا می کند

نانگلو گفت این کشف هیجان انگیز است زیرا شواهد رفتار در فسیل ها نادر است.

نانگلو گفت: “تعامل بین گونه ها که کاملاً در صخره حفظ شده فراتر از شانس است.”  “و دومین چیز دوم این است … این ارتباطی بین دو فسیل نیست که به راحتی متحجر می شوند. قطعات دو نادرترین گروه حیوانات هستند که با این نوع جزئیات نفیس حفظ می شوند.”

زیرا فسیل ها تمایل به جامد نگه داشتن مواد جامد مانند استخوان و پوسته دارند و فسیل های نرم تنان نادر هستند.

بودجه مطالعه جدید با کمک بورس دکترا پیتر باک دیپ تایم در موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان و علوم طبیعی و مهندسی کانادا تأمین شد.

پروفسور لیف تاپانیلا ، مدیر موزه تاریخ طبیعی آیداهو ، در حال مطالعه شواهد فسیلی تعاملات با حیوانات است.  وی فسیل های این کرم را “یافته ای چشمگیر” خواند و گفت شواهدی مبنی بر همزیستی آنها “کاملاً قانع کننده” است.

اگرچه نادر است ، اما این قدیمی ترین یا تنها نمونه همزیستی نیست که در فسیل های کامبرین یافت شده است.  در سال 2017 دانشمندان موزه تاریخ طبیعی لندن گزارش سالانه 520 میلیون کرم دریایی فسیلی از چین با کرم های کوچکتر متصل شده است.

تاپانیلا نیز یافت فسیل های ردیابی شده توسط کرم هایی که روی اسکلت های مرجانی زندگی می کنند ، ردیابی می شود از دوره کمی بعد ، اردوویسیان.  اما او گفت که نوع همزیستی در مطالعه جدید متفاوت است و شواهدی از انواع فعل و انفعالات مورد انتظار او در یک اکوسیستم پیچیده به نظر می رسد.

وی گفت: “دیدن حیوانات در تماس نزدیک ، زندگی در یک فضای مشترک … به معنای نوعی همکاری بین دو گونه مختلف است که به نظر من هنوز مرموز است.”

“آیا می دانید ، آنها به تولید منابع برای یکدیگر کمک می کنند ، همانطور که بسیاری از همزیست های مشترک همکاری می کنند؟ و شاید در آینده کسی با یک فسیل روبرو شود … که به ما امکان می دهد این رمز و راز را بیشتر کشف کنیم.”